"Biennale poświęcone problemowi eksploracji nie było imprezą o charakterze międzynarodowym, jak wiele poprzednich edycji. Z dużym rozczarowaniem obejrzałem wystawę główną Eksploracje. Między naukowością a topografią (kurator: Slawomir Tobis), gdzie jedynie historyczne prace Stefana Wojneckiego w pełni się obroniły. Mogły się też podobać prace Karoliny Jonderko i wspomnianego Zbierskiego, ale w tych przypadkach trudno mówić o twórczych eksploracjach. Były to raczej powtórki po klasyce autoperformance (Jonderko), a u Zbierskiego bardzo osobiste odczuwanie świata w typie Rogera Ballena. Ekspozycję rozpoczynały zdjęcia świnek Macieja Fiszera, bliskie kompromitacji zarówno fotografa, jak i kuratora pokazu, ze względu na ich miałkie przesłanie i ostateczny efekt wizualny, będący rezultatem podobno kilkunastoletniej pracy twórczej."
Pozwolę sobie na małą inwokację: Krzysiu, albo nadal nie możesz przeboleć faktu, że przegrałeś ze mną konkurs kuratorski Biennale w 2011 roku i walisz na oślep albo dajesz świadectwo elementarnego braku rozumienia fotografii i ogólnie wystawiennictwa. Na temat Biennale przygotowuję własne podsumowanie, z którego publikacją wstrzymałem się do chwili gdy będzie gotowy katalog imprezy. Katalog jest - zatem stosowny wpis wkrótce ukaże się na łamach Tobisologii. Nie jesteś w stanie mnie obrazić (raczej ogarnia mnie pod wpływem Twojego tekstu spora wesołość), natomiast nie mogę akceptować nieuzasadnionej pogardy dla pracy autorów, których fotografie weszły w skład wystawy (Maciej Fiszer, Waldemar Śliwczyński, Sławoj Dubiel, Piotr Zbierski, Stefan Wojnecki, Karolina Jonderko, Karol Szymkowiak, Nick Veasey, Joanna Stoga), więc - aby te słowa padły - stwierdzę, że dramatycznie minąłeś się z rzeczywistością. A to, że raczyłeś moją wystawę nazwać kompromitacją, odbieram jako spory komplement.
 |
| fot. Maciej Fiszer |
Na koniec tego wpisu pozwolę sobie zestawić powyższy cytat, autorstwa mgr Krzysztofa Jureckiego, z wypowiedzią prof. Stefana Wojneckiego uczynioną w Arsenale (notabene dokładnie w dniu wykładu Jureckiego tamże), w obecności Piotra Bernatowicza, dyrektora galerii: "To jest najlepsza wystawa kilku ostatnich edycji Biennale Fotografii".
Kurtyna...
Krzysztof Jurecki nie jest doktorem?
OdpowiedzUsuńWedług macierzystej uczelni jest magistrem, "absolwentem studiów doktoranckich"... :-)
OdpowiedzUsuńhttp://www.wssip.edu.pl/wykladowcy/k_jurecki/
Widziałem, a w zasadzie widzieliśmy z przyjaciółmi wiele Biennale w Europie. W przypadku poznańskiego roku 2015, trudno nie zgodzić się nam z panem Jureckim (tytuły nas nie interesują, kompetencje i owszem). Ma wystawie w Arsenale nie pokazano nic, co mogłoby się wybić ponad przeciętną fotografię amatorską. Panie kuratorze. Może przy następnej okazji pokaże pan więcej twórczych prac, a mniej koleżeństwa. Takie postępowanie szkodzi fotografii, która i tak jest w trudnej sytuacji. Wartymi obejrzenia były wystawy w Browarze i na wpół amatorska, bo były tam również znane już nazwiska i tytuły art, Analog w dawnej księgarni. Wystawa w zamku, choć słaba, to w ogóle nie reklamowana. Galeria pf i tak umiera.
OdpowiedzUsuńNo i popatrz Sławek, magister szybko Ci odpowiedział, ale (chyba przez nieuwagę, bo przecież nie brak mu odwagi?) pod swoim komentarzem się nie podpisał ;))
UsuńDrogi Anonimie, w jednej kwestii zgadzam się całkowicie: problem Krzysztofa Jureckiego nie polega na stopniu (a w zasadzie tytule zawodowym), lecz na kompetencjach. Przy czym, o ile nie sposób Jureckiemu odmówić sporej wiedzy, to już sposób, w jaki z niej korzysta, jest co najmniej dyskusyjny. Powoduje to, że jest w permanentnym konflikcie z większością środowiska, a "szczególne relacje" choćby z Józefem Robakowskim czy Adamem Mazurem przeszły na stałe do historii. Co do reszty - z przyjemnością przekażę treść komentarza wszystkim autorom...
UsuńMoże wkleisz ten list kolegi z Lipna (?), bo dyskusja siadła...
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńhttp://jureckifoto.blogspot.com/2015/12/dyplomy-w-lubelskiej-szkole-fotografii.html - nie wydaje mi się, aby taka fotografia na blogu krytyka aspirującego na ratownika polskiej fotografii, z takimi słowami dotycząca niej samej, była jakąkolwiek formą wyjścia z sytuacji "polska (fotografia) w ruinie". Promowanie tego rodzaju "dzieł" to jest pogrzeb fotografii i dowód, że jednak tytuł naukowy ma znaczenie, szczególnie w sytuacji prowadzenia działalności naukowej. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńMamy rok 2017. Powinno odbyć się kolejne Biennale fotografii w Poznaniu. Jakimś sposobem impreza wyleciała z kalendarza. Czytając teksty polskich kuratorów, a zwłaszcza tych elitarnych powiem wam drodzy, że dawno zeszliście na poziom dna albo je przebiliście.
OdpowiedzUsuń